Sztuka prehistoryczna – nazwa stosowana dla przejawów działalności człowieka z epoki prehistorycznej.
Pierwsze ślady działalności artystycznej człowieka pochodzą z przed 50 tysięcy lat.
W najprostszym podziale prehistoria dzieli się na trzy charakterystyczne epoki:
- paleolit - powstały pierwsze znaki graficzne na płytkach kamiennych, naskalne rysunki zwierząt.
- neolit - pojawiają się abstrakcyjne układy linii, plam. Z tego typu dekoracjami związane są motywy falistej wstęgi opasującej naczynia, koncentryczne koła, linie łamane, ząbkowania występujące na przemian z powierzchniami gładkimi.
- brąz - ludzie doskonalili narzędzia, wytwarzali naczynia ceramiczne; pojawiły się proste zdobienia, megalityczne budowle służące celom religijnym i kultowym.
Najwięcej jaskiń, w których odkryto malarstwo prehistoryczne, znajduje się na obszarze dzisiejszej Francji i Hiszpanii. Do najbardziej znanych należą: jaskinia w Altamirze (odkryta w XIX wieku), jaskinia w Lascaux (odkryta w 1940 r.), jaskinia Chauveta (odkryta w 1994 r.)
Nasi czwartoklasiści również zamienili się w prehistorycznych artystów. Swoje prace wykonali za pomocą węgla rysunkowego i szarego papieru. Tak proste przybory przyniosły wiele radości i zabawy w tracie tworzenia dzieł sztuki.
E.Kordas